علی بن مهزیار که ١٩ سال در آرزوی دیدار امام خود است، در سال بیستم انتظار، به زیارت خانه ی خدا میرود و در آنجا به راهنمایی قاصدی به میهمانی امام خود راه مییابد. هیچکس نمیتواند بفهمد که میهمانی سه روزه در خانهی کسی که یک لحظه دیدارش آرزوی همه انبیا و اولیاست، با علی بن مهزیار چه میکند. پس از این دیدار، زبان حال او همواره این است: «عمری به اندازهی عمر نوح نیز فدای یک لحظه دیدار!»