شازده کدو

«ممل» که در روستای «براسان» با خانواده‌ی خود زندگی می‌کرد با شوق و ذوق روی قطعه زمین کوچکی که پدرش به او عیدی داده بود مشغول کار شد. وقتی جالیز آماده‌‌ی کاشت شد و آن را بسختی آبیاری کرد، نوبت کاشتن تخم‌های خیس خورده‌ی کدو،‌ خربزه و هندوانه شد و بعد هم ممل به تقلید از پدرش، با لباس‌های کهنه یک مترسک کوچک برای جالیز خود درست کرد. در کنار کار زیاد روی جالیز، نمره‌ی درس‌های ممل چندان تعریفی نداشت ولی همه امیدش به جالیز و محصول آن بود تا نشان دهد که پسر تنبل و بی‌هنری نبوده است. نگرانی از بادهای گرم و دغدغه‌ی نمره‌ی درس‌ها او را راحت نمی‌گذاشت. سرانجام آخرین امتحان ثلث سوم،‌ امتحان هنر و کاردستی، فرا رسید، اما ممل باز هم بد شانسی آورد و… .