بیشتر ما هرگز الگوهایی را که برای نخستین بار در کودکی جذب می کنیم از دست نمی دهیم.تقسیم هم اندازه ی شیرینی ها الگویی از اعدالت توزیعی رابرای ما برجا می گذارد.همان گونه که سوزان رشد می کند ئ بزرگ می شود ما امیدواریم که موجودی الگوهای او از توزیع عادلانه ی شیرینی به توزیع عادلانه ی وظیفه های کاری در میان کارگران با توانایی های متفاوت گسترش یابد و سپس شاید به خودداری از تغییر قانون ها در وسط بازی بینجامد.